Tabitha Schepen is crisiskaartconsulent namens de afdeling Basisberaad Zorgbelang Zuid-Holland in Rotterdam. Ze ondersteunt kaarthouders met het opstellen van hun crisisplan en hun uiteindelijke Crisiskaart. “Mooi werk dat héél veel voldoening geeft”, aldus Tabitha. “Je ziet dat mensen inzicht krijgen in hun eigen situatie. Dat zorgt weer voor meer zelfvertrouwen. Het proces om tot een Crisiskaart te komen, is minstens even belangrijk als het daadwerkelijke dragen van de kaart.”
Al vier jaar is Tabitha werkzaam als crisiskaartconsulent, en al tientallen Rotterdammers maakten met haar ondersteuning hun eigen plan en Crisiskaart. “Op dit moment zijn er ongeveer 275 mensen in Rotterdam en de regio Rijnmond met een Crisiskaart. Dat aantal neemt toe omdat we onlangs extra voorlichting over de Crisiskaart hebben gegeven. Dat zorgde meteen voor tientallen nieuwe aanmeldingen van belangstellenden.”
Voorgesprek
In een voorgesprek bespreekt elke toekomstige kaarthouder de opties met Tabitha. “De mensen komen langs op ons kantoor in Rotterdam, of ik kom bij ze thuis. Tijdens het voorgesprek maak ik een inschatting van de situatie en of een Crisiskaart inderdaad uitkomst biedt.”
Inzicht in eigen situatie
Dat eerste gesprek is altijd aftasten. Veel mensen vinden het bijvoorbeeld niet prettig om over een ‘crisis’ te spreken, en dat is begrijpelijk. Tabitha: “Daarom zijn de gesprekken soms best moeilijk voor de betrokkenen. Uiteindelijk werken we samen een gespreksformulier af dat meer inzicht geeft. En dan komen mensen soms inderdaad tot verrassende inzichten. Zo herkennen ze plots de signalen die duiden op een naderende crisis, en beseffen ze wat ze zelf kunnen doen om de spanning en verwarring te verminderen.”
Ervaringsdeskundige
De rol van Tabitha is vooral ondersteunend, maar toch weet zij als geen ander wat mensen soms doormaken. Elke Crisiskaartconsulent is bij voorkeur ervaringsdeskundige. “Ik heb inderdaad ook met de ggz-mallemolen te maken gehad. Dat begon met paniekaanvallen. Ik merkte dat mensen dan niet wisten hoe zij met mij om moesten gaan, en dat maakte de paniek alleen maar groter.”
Meer vertrouwen
Als het crisisplan en het de Crisiskaart eenmaal zijn opgesteld, neemt het (zelf)vertrouwen bij kaarthouders merkbaar toe. “Ik heb een mevrouw geholpen die dankzij de Crisiskaart weer met het vliegtuig naar Turkije durfde te gaan. De kaart is op haar wens tweetalig opgesteld. Een andere mevrouw durft weer in het openbaar vervoer te stappen.”
Soms toont de Crisiskaart haar waarde als het echt nodig is. Tabitha: “Er was een meneer die in verwarring de straat op ging. De politie wilde hem al meenemen, totdat de Crisiskaart liet zien dat deze meneer in een pension woonde. Daar is hij toen naartoe gebracht, waarna de verwarring afnam.”
Momenteel werkt Tabitha 20 uur per week. Een heel verschil met enkele jaren geleden, toen ze als vrijwilliger ‘maar’ 3 uur per week als crisiskaartconsulent werkte. “Ik zie een enorme behoefte aan de Crisiskaart. Daarom ben ik bezig met het trainen van meer consulenten, net zoals ik zelf ook training heb gekregen. Het geeft nu heel veel energie om aan zo’n geweldig mooi idee als de Crisiskaart te werken.”